सोमवार, १७ ऑगस्ट, २००९

माझ्या जन्माची कहाणी!

आभाळ गांजलेला धूर
निळ्या देहाचा काहूर
चंद्र चांदणी खुशाल
नाही काळजात सुर...

खोल दिठीचा ऊकार
श्वास श्वासांचा निखार
पाय सावलीत गेला
झाला ओसाड तो पार...

माझ्या जन्माची कहाणी
बघ किती केविलवाणी
देह मातीत लोळता
नाळ कापाया ना कोणी...
नाळ कापाया ना कोणी....

-भुराम
८/१५/२००९

1 टिप्पणी: