आज आभाळ सावळे
माझा गुंतलेला श्वास
क्षणे दिठिच्या कडेला
होई पावसाचा भास.
आज पावलांची होते
कशी रवारव निळी.
त्याच्या दबक्यापणाला
तुझ्या वाटेची गं आस.
किती दिस झाले सखे
नाही भेटला पाऊस,
तुझ्या मीठीमधे माझा
नाही भीजला पाऊस.
किती दिस झाले सखे
नाही भीजला गं वारा
देह दिशांचा करून
नाही कोराला गं तारा.
आज येशील ना सखे
स्वप्न सुखाचे घेवून.
येता थेंब सरी संगे
आण मृदूगंध ख़ास.
--भूराम
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा